วันตำรวจไทย

เนื่องในวันตำรวจไทย   เขียนบทความเกี่ยวกับตำรวจซักกระทู้นะครับ

เคารพเอื้อเฟื้อต่อหน้าที่ กรุณาปราณีต่อประชาชน
อดทนต่อความเจ็บใจ ไม่หวั่นไหวต่อความยากลำบาก
ไม่มักมากในลาภผล มุ่งบำเบ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อปวงชน
ดำรงตนในยุติธรรม กระทำการด้วยปัญญา
รักษาความไม่สะอาดเสมอชีวิต….   ((อุดมคติตำรวจ))

ตำรวจคือผู้พิทักษ์และให้บริการประชาชน ไม่ใช่นายประชาชน…..

ข้อความข้างต้นคือคำกล่าวอุดมคติและคำปฏิญาณ ก่อนทานอาหารทุกมื้อเมื่อสมัยยังศึกษาอยู่ในโรงเรียนนายร้อยตำรวจเป็นเวลา 4 ปี…

และในทุกๆวันที่ 13 ตุลาคม ของทุกปี ก็จะมีการจัดพิธีกล่าวคำสัตย์ปฏิญาณตนและสวนสนามของนักเรียนนายร้อยตำรวจโดย จัดขึ้นที่โรงเรียนนายร้อยตำรวจ
ซึ่งเป็นพิธีที่สำคัญมาก จะต้องซ้อมก่อนวันจริงเป็นเวลา 2 เดือน เหนื่อยมากครับ

โดยพิธีจะเป็นการกล่าวคำสัตย์และปฏิญาณตนต่อหน้า “ธงชัยเฉลิมพล”  ซึ่งได้รับพระราชทานจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาตั้งแต่ พ.ศ.2495    ซึ่งธงนี้ที่ยอดธงเป็นรูปช้างสามเศียรบรรจุเส้นพระเกศา(เส้นผม) ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว   โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นผู้ตรึงตอกหมุดด้วยพระองค์เอง ทำพิธีในวัดพระศรีรัตนศาสดาราม   อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ http://www.pca.ac.th/a6/pcadocument_a6_1.pdf  ครับ

หลังจากนั้นจะเป็นการกล่าวคำสัตย์ปฏิญาณซึ่งตัวผมเองยังจำคำสัตย์เหล่านั้นได้จนวันนี้

“ข้าพเจ้า จักจงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และรัฐธรรมนูญ
ข้าพเจ้า จักยอมเสียสละทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อระงับทุกข์และบำรุงสุขให้แก่ประชาชน ตามหน้าที่ของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
ข้าพเจ้า จักปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต และยึดศีลธรรมเป็นหลักประจำใจ
ข้าพเจ้า จักยึดมั่นในระเบียบวินัย และรักษาไว้ซึ่งระเบียบแบบแผนของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ
ข้าพเจ้า จักเชื่อฟังคำสั่งของผู้บังคับบัญชา และจะปกครองผู้ใต้บังคับบัญชา ด้วยความเที่ยงธรรมอย่างเคร่งครัด…

หลังจากนั้นคณะผู้บังคับบัญชาก็จะพากันเดินทางกลับไป และขบวนสวนสนามก็จะตั้งขบวนออกจากลานฝึกศรียานนท์ไป
เหลือทิ้งไว้ให้เพียง อุดมการณ์ที่ได้จากการกล่าวคำสัตย์เหล่านั้นภายในใจของนักเรียนนายร้อยตำรวจทุกคน

เป็นอันเสร็จพิธี

ขออนุญาตวกเข้ามาที่ตัวของผมนะครับ อิอิ  :biggrin:

จากวันนั้นมาถึงวันนี้  ก็เป็นเวลาเกือบจะ 4 ปีแล้วครับ ที่ผมจบออกมาจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจ
คำถามคือ อุดมการณ์ และคำสัตย์ ปฏิญาณ เหล่านั้นที่ผมถูกปลูกฝังมา มันอยู่ที่ไหน
คำตอบ    อุดมการณ์ และคำสัตย์ ปฏิญาณ มันยังอยู่ในหัวใจของผมเสมอ..
แม้ว่าผมจะเจอสภาพสังคมตำรวจที่แตกต่างจากคำสอนในโรงเรียนนายร้อยตำรวจอย่างสิ้นเชิง
บางครั้ง อุดมการณ์เหล่านั้นก็ทำให้ผมไม่ได้เลื่อนขั้นพิเศษ บางครั้งอุดมการณ์เหล่าก็ทำให้ผมต้องผิดใจกับผู้ที่เรียกตนว่าเป็นนาย
แต่อุดมการณ์เหล่านั้นก็ทำให้ผมภูมิใจทุกครั้ง ที่ได้ยินคำขอบคุณจากผู้ที่ผมได้ช่วยเหลือ และ
ภูมิใจที่ทำให้ผมได้เล่าเรื่องเหล่านี้ให้บุพการีชื่นใจ ว่าบุตรของตนเป็นตำรวจที่ดี..

ผมอาจจะไม่ได้เกิดในตระกูลใหญ่โต ผมอาจจะไม่ได้เดินตามนักการเมืองชื่อดัง ผมอาจจะไม่เติบโตในหน้าที่การงานเพราะความเถรตรงของผม
แต่ผมมีอุดมการณ์ ความพยายาม และความยึดมั่นในความดี
เผื่อว่าซักวันผมอาจโชคดีได้เติบโตเป็นผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ
ผมขอสัญญากับเพื่อน พี่ และ น้อง ทุกคนไว้ใน ณ ที่นี้เลยนะครับ ว่าวันนั้นตำรวจจะได้เป็นที่พึ่งของประชาชนอย่างแท้จริงแน่นอน…
และถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้เติบโตก็ตาม แต่ผมก็จะยึดมั่นในความดีเอาไว้ และช่วยเหลือผู้อื่นให้เต็มที่ต่อไปครับ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับผม

สวัสดีครับ  :Sawasdee:

“เส้นทางสู่เกียรติศักดิ์ จักประดับดอกไม้ หอมยวลชวนจิตไซร้ ไป่ มี”